Soundtrack Mix, 1-6

ميكس ساوندترك، قسمت اول تا ششم

1

در طول خیابان ۱۱۰ (بری شی‌یِر، ۱۹۷۲) - جِی جِی جانسن
یکی از مشهور‌ترین ساوندترک‌های فیلم‌های شورش خیابانی و پلیسی/نیویورکی دهه هفتاد که تارانتینو در جکی براون تم اصلی آن را استفاده کرد.

02:11
زندگی امیل زولا (ویلیام دیترله، ۱۹۳۷) - مکس استاینر
یکی از صد‌ها کار استاندارد استاینر برای کمپانی برادران وارنر.

03:25
بچه‌های نازپرورده (برتران تاورنیه، ۱۹۷۷) - فیلیپ سارد
کار درخشانی با ساکسفون تنور جانی گریفین و ساکسفون سوپرانوی جان سورمن.

06:17
هیولاهای جنوب وحشی (بن زایتلین، ۲۰۱۲) – دن رومر و بن زایتلین
کاری به خوبی فیلمِ اول درخشان زایتلین.

12:48
روح و خانم میوئر (جوزف منکه‌ویتس، ۱۹۴۷) – برنارد هرمان
یکی از کلاسیک‌های هرمان که از خود فیلم بهتر است.

17:29
هوگو (مارتین اسکورسیزی، ۲۰۱۱) - هاوارد شور
عنوان این تم شنیدنی هست «دزد» و در آن طنین سازهای زهی که یادآور هالیوودند جایشان را به آکاردئون و طعمی فرانسوی‌تر می‌دهند.

21:47
تجربه‌ای در وحشت (بلیک ادواردز، ۱۹۶۲) - هنری منسینی
یکی از بهترین کارهای منسینی در دهه ۱۹۶۰.

24:05
گوست رایتر (رومن پولانسکی، ۲۰۱۰) - الکساندر دس‌پلات
سازهای نئی و ضربی فضایی رعب‌آور برای این تریلر/نوآر سیاسی پولانسکی خلق می‌کنند. دس‌پلات یکی از با استعداد‌ترین آهنگسازان معاصر است. اگر در این مورد تردیدی دارید به سراغ قطعۀ آخر این مجموعه بروید.

25:44
بعضی دوان دوان آمدند (وینچنته می‌نلی، ۱۹۵۸) - المر برنستاین
کمی موسیقی جاز و مقدار بیشتری دل‌شکستگی برای همراهی صحنۀ آخر بهترین فیلمی که در آمریکا ساخته شده است.

28:05
سه اتاق در منهتن (مارسل کارنه، ۱۹۶۵) – مارسیال سولال و مل والدرن
دو پیانیست، یکی از فرانسه و یکی از آمریکا، و هر دو از نوازندگان و آهنگسازان صاحب‌نام موسیقی جاز مدرن این کار درخشان را برای کارنه نوشته‌اند.

30:22
عشق‌های یک موطلایی (می‌لوش فورمن، ۱۹۶۵) – اوژن ایلین
مکالمۀ بین دو دختر. گیتار و لالایی. انعکاسی از خلوص شاعرانه شاهکار فورمن.

32:35
وی‌یا می‌تازد! (باز کالیک، ۱۹۶۸) - موریس ژار
یک وسترن مکزیکی حماسی و ژار که به یاد موریکونه افتاده است.

35:09
هیچکاک (ساشا گروازی، ۲۰۱۲) - دنی الفمن
گرچه این کار تا حدودی قابل پیش‌بینی است اما به آسانی نمی‌توان از ادای دین الفمن به برنارد هرمان گذشت.

38:16
اولین شب آرامش (والریو زورلینی، ۱۹۷۲) - ماریو ناچیمبِنه
موسیقی این فیلم روی خود فیلم کمی آزاردهنده است (به خاطر نت‌های زیر فراوانی می‌نارد فرگوشن که ترومپت می‌زند)، اما شنیدنش در این‌جا بخشی از آن مالیخولیای غریب فیلم زورلینی را زنده می‌کند.

41:39
قلمروی طلوع ماه (وس اندرسن، ۲۰۱۲) - الکساندر دس‌پلات
آموزش ارکستراسیون با همه شیرینی و خیال‌انگیزیِ دنیای اندرسن. 

دانلود

2

00:00
چهارصدضربه (فرانسوا تروفو، ۱۹۵۹) – ژان کنستانتن
سه فیلم مثلث طلایی موج نو در ۱۹۵۹ سه گرایش متفاوت به موسیقی فیلم را در سینمایِ پس از مدرنِ فرانسه ترسیم کردند. موسیقی کنستانتن، و در مجموع موسیقی فیلم‌های تروفو، سنتی‌ترین و به دلایلی قابل حدس زدن مطبوع‌ترین و محبوب‌ترین آن‌ها باقی ماند. موسیقی این فیلم قدرت تصویرگری دارد و صدای رسای پاییز پاریس و بدنهٔ سرد و خاکستری برج ایفل است.

03:13
سوپرفلای (گوردون پارکس، ۱۹۷۲) – کرتیس مِی‌فیلد
یکی از شاهکارهای موسیقی فیلم در دهه هفتاد. تنها موسیقی فیلمی که در فهرست ۱۰۰ آلبوم بزرگ تاریخ موسیقی عامه‌پسند مجلهٔ رولینگ استونز منتشر شد و یکی از معدود موسیقی فیلم‌هایی که فروش آلبوم‌هایش از فروش خود فیلم – که یک اکشن خیابانی سیاه‌پوستی مثل شفت بود – فراتر رفت.

06:59
سانست بلوار (بیلی وایلدر، ۱۹۵۰) - فرانتس واکسمن
موسیقی روی آسفالت خیابان شروع می‌شود و با وجود این‌که هیچ چیز شومی هرگز در هیچ آسفالتی وجود نداشته، چنان اضطرابی به دل بیننده می‌اندازد که باورش سخت است.

08:20
اصطبل‌های سوخته (ژان شاپو، ۱۹۷۳) – ژان میشل ژار
یکی از متفاوت‌ترین فیلم‌های پلیسی آلن دلون دربارهٔ دشواری رسوخ به فرهنگ روستایی در فرانسه یکی از متفاوت‌ترین موسیقی‌های ممکن را دارد: پسر موریس ژار موسیقی الکترونیک مشهورش که کمی بعد با آن پول پارو کرد را روی این ملودرام پلیسی زمستانی امتحان کرد و نتیجه کاملاً قابل قبول است.

11:02
سوپرفلای (گوردون پارکس، ۱۹۷۲) – کرتیس مِی‌فیلد
دوباره می‌فیلد. کار نیکوکردن از پرکردن است.

12:38
آشوب (آکیرا کوروساوا، ۱۹۸۵) – تورو تاکه‌میتسو
نابغهٔ موسیقی فیلم در ژاپن، سوییت مشهورش را برای دوزخ به روایت کوروساوا می‌نویسد. موسیقی فیلم‌های هالیوودی پیش این کار تاکه‌میتسو کار دانشجویان ترم یک آهنگسازی به نظر می‌رسند.

14:37
آگوییره خشم خدا (ورنر هرتزوک، ۱۹۷۲) – پوپول وو
گروه الکترونیک آوانگارد آلمانی موسیقی سفرهای غریب هرتزوگ در دهه هفتاد را نوشتند و اجرا کردند و به سفرهای زمینی این فیلم‌ساز آلمانی به ناکجاآبادها بعدی معنوی و ماورایی بخشیدند.

20:35
رانندهٔ تاکسی (مارتین اسکورسیزی، ۱۹۷۶) – برنارد هرمان
آخرین کار هرمان قبل از مرگ و رکوییمی برای خودش و نیویورک.

22:49
عطر زنی در لباس سیاه (فرانچسکو باریلی، ۱۹۷۴) – نیکولا پیووانی
موسیقی این جالو (ژانر جنایی/معمایی/ترسناک ایتالیایی) در تضاد با دنیای فیلم می‌ایستد. برای پیووانی نوشتن حتی یک نت خارج از دنیایش که همیشه با گرمایی مدیترانه‌ای همراه است کاری است غیرممکن.

25:36
پت گارت و بیلی دکید (سام پکین‌پا، ۱۹۷۳) – باب دیلِن
موسیقی یاغی برای فیلم یک یاغی و با شرکت یک یاغی (کریس کریستوفرسون). 

دانلود

3

00:00
مرد مرده (جیم جارموش، ۱۹۹۵) - نیل یانگ.
Dead Man
این سولوی overdub شدهٔ گیتار الکتریک و آکوستیک برای وسترن مالیخولیایی و سیاه و سفید جیم جارموش شاید بهترین موسیقی الکترونیک نوشته یا بداهه پردازی شده برای یک فیلم وسترن باشد، اما عجیب است که تم اصلی که در عنوان‌بندی فیلم شنیده می‌شود هرگز به آلبوم موسیقی فیلم راه پیدا نکرد. من آن را از مجموعهٔ پنج سی‌دی نیل یانگ با عنوان Archives be Damned انتخاب کرده‌ام.

03:16
صحنهٔ خیابان (کینگ ویدور، ۱۹۳۱) - آلفرد نیومن.
Street Scene
اولین کار کامل آلفرد نیومن برای یک فیلم و تقریباً نزدیک به یک شاهکار. این کار کمابیش گرایش‌های موسیقی فیلم هالیوود در دو دهه پس از خودش را طرح‌ریزی می‌کند. نیومن از تم‌های تصنیف شده در این کار پر جزییات حداقل در چهار فیلم دیگر استفاده کرده است.

08:52
اجساد عالی‌مقام (فرانچسکو روزی، ۱۹۷۶) - پیرو پیچیونی.
Cadaveri Eccellenti
یک کار جاز تمام عیار برای تریلر سیاسی سیاه روزی. متاسفانه نام نوازنده‌های خوب این قطعه مشخص نیست، اما بعید نیست حاصل کار آمریکایی‌های مقیم اروپا باشد.

14:36
چارولاتا (ساتیا جیت‌رای، ۱۹۶۴) - ساتیا جیت‌رای.
Charulata
امسال قرار است سال احیای آثار رای باشد، کارگردان بزرگ هندی که فیلم‌های ناشناخته یا کم‌تر شناخته شدهٔ زیادی در کارنامه‌اش دارد. این فیلم که با نام «همسر تنها» هم شناخته می‌شود جزو آثار مرمت شدهٔ رای فقید است که امسال در اروپا دوباره به نمایش درمی‌آید. موسیقی تأثیرگذار آن هم نوشته خود ساتیا جیت رای است.

15:38
فرانکن‌وینی (تیم برتن، ۲۰۱۲) - دنی الفمن.
Frankenweenie
واقعاً نه چیز تازه‌ای برای سینمای برتن داشت و نه برای کارنامهٔ دنی الفمن. اما تکرار چیزی که زمانی حرف نداشته به هیچ‌کس آسیبی نمی‌رساند، به خصوص این که «فرانکن‌وینی» – و بالطبع موسیقی آن – خیلی بهتر از فیلم‌های اخیر برتن بوده است.

17:56
کشتن (استنلی کوبریک، ۱۹۵۶) - جرالد فرید.
The Killing
تم تهدیدگر و صدای شخم‌زنندهٔ سازهای زهی این فیلم‌نوآر درجه یک کوبریک را کافی است یک‌بار بشنوید که صدای قدرتمندش در هر موقعیت مخاطره‌آمیز سینمایی در گوشتان طنین بیندازد. جرالد فرید نیاز به بررسی و جدی گرفته شدن بیش‌تر دارد.

19:30
سیاره ممنوع (فرد ام ویلکاکس، ۱۹۵۶) - به به و لوییس بارون.
Forbidden Planet
این کار فقط ۴۸ ثانیه است، اما این ۴۸ ثانیه مسیر صوتی فیلم‌های علمی‌تخیلی را برای دهه‌ها تثبیت کرد. این زن و شهر آونگاردیست، و از دوستان جان کیج، با استفاده از دستگاه‌های الکترونیک مجموعه تنالیته‌های فوتوریستی‌ای را برای این فیلم علمی‌تخیلی کلاسیک کمپانی مترو خلق کردند. بدون شک، یکی از مهم‌ترین دستاوردهای تاریخ سینما.

20:16
رزمناو پوتمکین (سرگئی آیزنشتاین، ۱۹۲۵) - پِت شاپ بویز.
Battleship Potemkin
هرگز حاضر نیستم این موسیقی را روی فیلم بشنوم (که اجرای کامل آن با فیلم روی یوتیوب موجود است)، اما بد نیست که کار این گروه محبوب پاپ دهه هشتاد را برای فیلم کلاسیک سینمای شوروی بشنویم جداگانه بشنویم. قطعه‌ای که در این جا انتخاب شده برای سکانس پلکان اودساست و با شنیدن آن می‌توانید کمابیش به محدودیت‌های موسیقی پاپ/راک برای سینمای صامت پی ببرید.

27:08
زابریسکی پوینت (میکل‌آنجلو آنتونیونی، ۱۹۷۰) - پینک فلوید.
Zabriskie Point
گفته می‌شود آنتونیونی چندان از کار پینک فلوید برای این فیلم راضی نبود و کار جری گارسیا (که در فرصتی دیگر خواهیم شنید) را ترجیح می‌داد، اما سخت بتوان از این قطعهٔ کانتری به نام Crumbling Land چشم پوشید.

31:21
مأموریت (رولند جافی، ۱۹۸۶) - انیو موریکونه.
The Mission
رابرت دنیرو، جرمی آیرونز، لیام نیسن و فیلم‌برداری سحرانگیز این فیلم را به یکی از آثار موفق زمان خودش بدل کرد، داستان عده‌ای مبلغ مذهبی در آمریکای جنوبی که تم مذهبی اثر در موسیقی باشکوه انیو موریکونه اعتلا یافته است. اگر صدای فیلم را ببینید، تصاویرش آن قدر قدرت ندارند که کار موریکونه. همه ما عادت کرده‌ایم که موریکونه را به عنوان مؤلف اول خیلی از فیلم‌هایی که در آن کار کرد بپذیریم. این فیلم هم از این قاعده مستثنی نیست. 

دانلود

4

00:00
کسوف (میکل‌آنجلو آنتونیونی، ۱۹۶۲) - جووانی فوسکو
L'eclisse
اگر اول به فهرست قطعات این مجموعه نگاه کنید و نام آنتونیونی و جووانی فوسکو را ببینید ممکن است این تصور ایجاد شود که موسیقی مدرن اروپایی برای ارکستری کوچک در انتظار ماست، اما با شنیدن قطعهٔ راک اندرولی «توییست» یادمان می‌آید که آنتونیونی استاد استفاده از موسیقی عامه‌پسند در فیلم‌هایش است، کاربردی که معمولاً نقشی هجوآمیز دارد، به خصوص در «کسوف».

02:49
نشویل (رابرت آلتمن، ۱۹۷۵) – کیت کارادین
Nashville
مثل آنتونیونی روایت آلتمن از دنیای موسیقی کانتری در شهر نشویل به هجویه‌ای فراموش نشدنی از آمریکا بدل شد، اما تقاوتش با آنتونیونی در این است که اگر موسیقی راک ایتالیایی وارداتی است، موزیسین‌های نشویل آدم‌هایی هستند در نوع خودشان استثنایی و از همه مهم‌تر این‌که آلتمن همیشه عنایتی خاص به فرم‌های بومی موسیقی آمریکایی (جاز، فولک) داشته است. این آواز درخشان کیت کارادین برندهٔ اسکار شد.

05:50
هیروشیما عشق من (آلن رنه، ۱۹۵۹) – جووانی فوسکو و ژرژ دلرو
Hiroshima Mon Amour
چند روز پیش رنه ۹۱ ساله شد و ۹۱ ساله‌ای که بازیگوش‌تر و تجربه‌گرا‌تر از ۲۰ ساله‌های امروز است. موسیقی «هیروشیما» تکان دهنده است، اما مثل خود رنه و سینمای او پر است از تغییرهای ناگهانی، مودهای متغییر، بافت‌های متضاد و آن رمزآمیزی جاودان سینمایش.

10:47
جنگل آسفالت (جان هیوستن، ۱۹۵۰) – میکلوش روژا
The Asphalt Jungle
این صدای شهر است در صبح زود، وقتی فقط رفتگران شهرداری و سارقان بانک بیدارند. پنج ستاره برای روژا.

13:22
بندر مه‌آلود (مارسل کارنه، ۱۹۳۸) – موریس ژوبر
Le Quai des brumes
گاهی یادمان می‌رود که عصرطلایی سینمای فرانسه - یعنی دورانی که موج‌نویی‌ها از بی‌خبری «سینمای بابابزرگ‌ها» خواندند اما بعد چند سال شروع کردند به تقلید مو به موی الگوهای آن -  چه جواهراتی برای تاریخ هنر باقی گذاشته است. این یکی از آن نمونه‌هاست و همیشه آدم را به یاد ژرژ دلرو – یکی از آهنگسازان محبوب موج نو – می‌اندازد. دلیلش هم خیلی واضح است: دلرو آن‌قدر شیفهٔ ژوبر بوده که ارکستراسیون او را در کارهایش سرمشق قرار دهد.

15:34
بیگانه (رایدلی اسکات، ۱۹۷۹) - جری گلداسمیت
Alien
این آهنگسازِ با سلیقه با به کار گرفتن یک ارکستر فیلارمونیک برای موسیقی فیلمی ترسناک/علمی-تخیلی نشان داد که این ژانر به اندازهٔ هر ژانر دیگری مستحق «کلاس» و «پرستیژ» است.

19:35
پنجرهٔ عقبی (آلفرد هیچکاک، ۱۹۵۴) – فرانتس واکسمن
Rear Window
شاداب، زنده و مملو از طنز. استاد تعلیق موسیقی را در تضاد با مضمون فیلم به کار می‌گیرد و یا به روایتی دیگر، اگر کل فیلم را یک کمدی در نظر بگیریم، از واکسمن می‌خواهد که برای یک کمدی موسیقی بنویسد.

21:18
کانیبال هولوکاست (روجر دیودادتو، ۱۹۸۰) - ریز اورتولانی
Cannibal Holocaust
حتی مزخرف‌ترین فیلم‌های هم می‌توانند موسیقی خوبی داشته باشند.

24:13
این زنان منتظر (اینگمار برگمان، ۱۹۵۲) - اریک نوردگرن
Kvinnors väntan
آرامش ظاهری و توازن موقت دنیای برگمان در صدای روح‌بخش هارپ ذخیره شده و باقی جدال بین سازهای زهی – دیوهای درون و ترس‌های برگمانی – با هارپ است.

26:22
کاپیتان بلاد (مایکل کورتیز، ۱۹۳۵) – اریش وولفگانگ کورن‌گلد
Captain Blood
کورن‌گلد برای ارکستراسیون فاخر خود در استودیوی وارنر شناخته شذ. نمی‌توانم انکار کنم که گذاشتن برگمان بین یک زبالهٔ اروپایی و یک شاهکار شمشیرزنی ارول فلین کنتراستی ایجاد می‌كند که به اندازهٔ خود قطعات برای شنونده حرف دارد.

28:17
سولاریس (آندری تارکوفسکی، ۱۹۷۲) - ادوارد آرتمی‌یف
Solaris
یک کنتراست دیگر و این‌بار با رجوع آرتمی‌یف و سینمای هنری اروپا به پدر معنوي آن، باخ.


31:02
در جستجوی شوگرمن (مالیک بنجلول، ۲۰۱۲) - رودریگوز
Searching for Sugar Man
برندهٔ اسکار بهترین مستند سال دربارهٔ يك خوانندهٔ فراموش شده‌ آمريكايي که در آفریقای جنوبی به سمبل مقاوت تبدیل می‌شود و طرفدارانش به جستجوی این چهرهٔ مرموز و گم‌شده موسیقی دهه هفتاد می‌روند. آوازهایی عالی در فیلم از آلبوم‌های رودریگوز وجود دارد که تحت تأثیر باب دیلن و به خصوص جیمز تیلور نوشته شده‌اند. 

دانلود

5

00:00
موطلايي در ماشين سفيد (روبر حسين، 1958)
Toi, le Venin
دو قطعه از اين فيلم پشت سرهم آمده.

05:15
خانۀ گناه (ادموند گره‌ويل، 1961)
Les Mentuers

10:00
بازي حقيقت (روبر حسين، 1961)
Le jeu de la vérité
سه قطعه از اين فيلم پشت سرهم آمده.

18:43
قانون مردان (شارل ژرار، 1962)
La Loi des Hommes

21:05
خون‌آشام دوسلدورف (روبر حسين، 1964)
Le Vampire de Düsseldorf

24:11
مردي كه به مافيا خيانت كرد (شارل ژرار، 1967)
L'Homme qui Trahit la Mafia

27:17
يك طناب، يك تفنگ [يا گورستان بي‌صليب] (روبر حسين، 1969)
Une Corde, un Colt

دانلود

6

00:00
همشهری کین (اورسن ولز، ۱۹۴۱) – برنارد هرمان
Citizen Kane
اجرایی تازه از اولین کار هرمان برای اولین فیلم ولز

03:46
به پیانیست شلیک کنید (فرانسوا تروفو، ۱۹۶۰) – ژرژ دلرو
Tirez sur le pianiste
زیباترین موسیقی‌ای که تا به حال با یک پیانوی از کوک خارج اجرا شده. تروفو فرم والس را بیش‌تر از انواع دیگر موسیقی در فیلم‌هایش به کار برده است.

07:12
جویندگان (جان فورد، ۱۹۵۶) – مکس استاینر
The Searchers
اجرای تازه از شاهکار وسترن فورد که بعد اسطوره‌ای/تراژیک آن در موسیقی مکس استاینر به روشنی متجلی شده است.

14:32
آگراندیسمان (میکل‌آنجلو آنتونیونی، ۱۹۶۶) – هربی هنکاک
Blow-up
لندنِ دورهٔ سویینگ و آزادی و آنارشی شاعرانه در موسیقی اولین فیلم غیرایتالیاییِ استاد سینمای مدرن منبع الهام اصلی است.

16:17
بچه‌های بهشت (مارسل کارنه، ۱۹۴۵) – ژوزف کوزما
Les Enfants du Paradis
نابغهٔ موسیقی فیلم سینمای فرانسه در بازداشت خانگی و در زمان اشغال فرانسه توسط نازی‌ها موسیقی کلاسیک چهارساعتهٔ کارنه را نوشت و نام او به عنوان مصنف تنها بعد از آزادی فرانسه به عنوان‌بندی فیلم افزوده شد.

30:35
نشانی از شر (اورسن ولز، ۱۹۵۸) – هنری منسینی
Touch of Evil
در موسیقی این فیلم حداقل سه ژانر موسیقی متفاوت برای دست یافتن به سه احساس متفاوت و بعضاً متناقض استاده شده‌اند. موسیقی راک اندرول دهه پنجاه برای توحش جوانانه و مهارنشدهٔ فیلم و دیوانگی مکزیک استفاده شده است.

33:23
داستان استریت (دیوید لینچ، ۱۹۹۹) – آنجلو بادالامنتی
The Straight Story
اگر این موسیقی کانتری است باید آن را «کانتری استعلایی» نامید.


37:33
کابوی نیمه‌شب (جان شله‌سینگر، ۱۹۶۹) – جان بری
The Midnight Cowboy
از موسیقی این فیلم آواز مشهور Everybody's Talkin را انتخاب کرده ام، با صدای هری نیلسن که توسط فرد نیل نوشته شده است و باید اعتراف کنم اجرای مورد علاقل من اجرای خود نیل است.
برای آواز اصلی این فیلم باب دیلن و جون بایز هم کارهای ضبط کردند که هرگز استفاده نشد.

دانلود