این شماره شاید
ضروری‌ترین شمارۀ دورۀ جدید آندرلاین باشد. در پروندۀ ویژۀ این شماره تمرکز بر زنان
هنرآفرین در ایران نیم قرن گذشته است. در عنوان روی
جلد هیچ اغراقی
در کار نیست: نقش زنان در ایران دورۀ مدرن خیره‌کننده بوده و تازه به خاطر گرایش ویژۀ
ما به هنر، نقش زنان در آموزش، علم، صنعت، سیاست و تجارت در نظر گرفته نشده است.
این شماره هم‌چنین
تا حد زیادی متکی بر شنیدن صدای خود زنان هنرمند است و مصاحبه، فرم غالب متون پیش روی
شما خواهد بود. این فرصت و افتخار را داشته‌ایم تا با چند نسل از زنان هنرمند در حوزه‌های
مختلف به گفت‌وگو بنشینیم. در وبسایت ما گفت‌وگوهای بیشتری در تکمیل موضوع این شماره
پیدا خواهید کرد.
هشت مقاله اول
دیدگاه‌های کلی یا جزیی نویسندگانش از حضور و تأثیر زنان فعال در معماری، سینما، تئاتر
و هنرهای تجسمی هستند. هفت متنی که در پی آن می‌آیند، مصاحبه‌هایی در تکمیل یا گسترش
و چه بسا در تعارض با تئوری‌های بخش اول است. در این بخش از اولین رهبر ارکستر زن در
ایران تا چند نفر از شناخته شده‌ترین نویسندگان، فیلمسازان و هنرمندان تجسمی با آندرلاین
گفت‌وگو کرده‌اند. مضمون این شماره به کنار، بیشتر همکاران و نویسندگان و مترجمانی
که در تهیه این شماره با ما کار کرده‌اند زنان هستند و من بسیار از دقت نظر و حرفه‌ای‌گری
آن‌ها بهره برده‌ام.
شرایط کار زنان
هنرمند ایرانی پیچیده است؛ کلیشه های غرب از ایران را باید دور ریخت، اما معنایش این
نیست که واقعیت‌های این هنرمندان خلاق عاری از لحظات تردید و تاریکی است. این زنان
هنرمند، به قول یکی از نویسندگان‌مان، «در جست‌وجوی عمیق‌تر در ساختارهای سازندۀ تبعیض»،
ابعادی را برای خواننده روشن خواهند کرد که شاید پیش از این چندان واضح نبوده باشد.
امیدوارم این شماره
بتواند بخشی از شور و امید عکس درخشان روی جلد - کار مریم زندی که در این شماره از
کارنامۀ پربارش حرف زده – را زنده کند و
به خاطرمان بیاورد چطور با وجود دوره‌هایی از انکار یا محدودیت، زنان همیشه در خط اول
تغییر در ایران ایستاده‌اند.
احسان خوش‌بخت
No comments:
Post a Comment