«میكل‌آنجلو، هرازگاه، دوباره با هم نشسته بر قایقی روی آمودریای لغزان می‌رانیم، در حالی‌که با دندان‌هایمان تخمه‌های سیاه آفتاب‌گردان می‌شکنیم؛ در محاصره طناب‌ها و چلیک‌های روغن، و بقچه‌ای که زن کولی در مقابل موتوری صورتی می‌پیچد. در آن حال ملوانان با چوب‌های بلندشان قایقمان را از خوردن به کناره‌های شنی ساحل حفظ می‌کنند. ما در یک سوی قایق نشسته‌ایم و نمی‌دانیم ما را به کجا خواهد برد. به روبانِ آب در رود زُل می‌زنیم که در فاصله‌ای دور ناپدید می‌شود، در ابهام مهی رنگ پریده، که تو را به این فکر می‌اندازد، که سفر در فرارا به پایان خواهد رسید.» تونینو گوئرا
تونينو گوئرا، فیلمنامه‌نویس بزرگ ایتالیایی امروز درگذشت.
