Three Questions

این‌ها پاسخ‌های من به سه پرسش مجلۀ 24 برای شمارۀ صدم این مجله بود.

آیا هنوز عشقِ سينما هستيد؟

این سوالی است که سال‌هاست از خودم نمی‌پرسم. سینما امروز بیشتر برایم یک ضرورت است. مطمئن نیستم که «عشق سینما» باشم – به خصوص این‌که از داشتن طبع عاشق‌پیشگان محرومم - اما دیدن، نمایش دادن و نوشتن دربارۀ فیلم‌ها در هر شکل و طول و فرم و کاربردی حرفۀ اصلی من است؛ نان‌ام را از سینما درمی‌آورم و دربرگۀ مالیات‌ام حرفه‌ام سینما آمده. اگر «عشق سینما» نباشم نمی‌دانم عشق چه‌ هستم. آیا از دندان‌پزشک‌ها هم سؤال می‌کنید «هنوز عشق دندان‌پزشکی هستید؟»

Now I'll Tell (Edwin J. Burke, 1934)

NOW I'LL TELL
USA, 1934
Director: Edwin J. Burke

Alternative title.: When New York Sleeps. Story.: Mrs. Arnold Rothstein. Script.: Edwin J. Burke. DP.: Ernest Palmer. Edit.: Harold D. Schuster. Art director.: Jack Otterson. Music.: Arthur Lange.
Cast: Spencer Tracy (Murray Golden), Helen Twelvetrees (Virginia Golden), Alice Faye (Peggy Warren), Robert Gleckler (Al Mossiter), Henry O'Neill (Tommy Doran), Hobart Cavanaugh (Freddie), Shirley Temple (Mary Doran), Leon Ames (Max), G. P. Huntley (Hart), Ray Cooke (Eddie Traylor). Production: Fox Film Corporation

The story of the ‘biggest gambler in New York’, charting his rise and fall between 1909 and 1928. A tale of affairs, gambling addiction and gang rivalry, Now I’ll Tell is based on the life of Arnold Rothstein, a notorious and well-connected gangster who was also the inspiration for Meyer Wolfsheim in The Great Gatsby. The film is more closely connected with real events, being written by ‘Mrs. Arnold Rothstein’, a pseudonym of Carolyn Greene (later Carolyn Rothstein Behar), the gangster’s widow.