Saturday, 11 August 2018

Three Questions

این‌ها پاسخ‌های من به سه پرسش مجلۀ 24 برای شمارۀ صدم این مجله بود.

آیا هنوز عشقِ سينما هستيد؟
این سوالی است که سال‌هاست از خودم نمی‌پرسم. سینما امروز بیشتر برایم یک ضرورت است. مطمئن نیستم که «عشق سینما» باشم به خصوص این‌که از داشتن طبع عاشق‌پیشگان محرومم - اما دیدن، نمایش دادن و نوشتن دربارۀ فیلم‌ها در هر شکل و طول و فرم و کاربردی حرفۀ اصلی من است؛ نان‌ام را از سینما درمی‌آورم و دربرگۀ مالیات‌ام حرفه‌ام سینما آمده. اگر «عشق سینما» نباشم نمی‌دانم عشق چه‌ هستم. آیا از دندان‌پزشک‌ها هم سؤال می‌کنید «هنوز عشق دندان‌پزشکی هستید؟»


روزی چند فيلم می‌بينيد؟
به طور متوسط دو فیلم به شکل کامل و بعد سکانس‌هایی از این و آن و پس و پیش کردن فیلم‌ها. روزهایی در سال هست که پنج تا شش فیلم در طی یک روز می‌بینم که معمولاً روزهای جشنواره‌های سینمایی است یا وقتی وظیفۀ نوشتن دربارۀ یک کارگردانی 100 فیلمه را پذیرفته‌ام و باید در طی یک ماه مشق‌های ننوشته‌ام را بنویسم. به خاطر کار در یک فستیوال فیلم، هر کدام از انواع موجود از فیلم دیدن مفهومی مخصوص خودش را پیدا می‌کند: خروارها اسکرینر فیلم روی کامپیوتر، پس و پیش کردن نسخه 35 میلی‌متری فیلمی از جان استال روی میز استین‌بک، همراهی با هزاران بیننده در میدانی در یک شهر برای دیدن فیلمی از ویسکونتی، و فیلم آخر شب (دیشب: اشعۀ مرگ دکتر مابوزه ساختۀ هوگو فرگونِسه) روی صفحۀ تلویزیونِ اتاق خواب.

آخرين باری كه بعد از تماشاي فيلمی خوابتان نبرده، كی بوده است؟
آیا مقصودتان این است خوابیدن سر فیلم بدترین اتفاقی که ممکن است بیفتد؟ چه چیزی از این بهتر که آدم خوابش ببرد، بدون این که نیازی به قرص آرامش‌بخش یا شمردن تعداد گوسفندها داشته باشد؟ خطری که در این سوال هست این است که ملال بیننده را به عنوان معیاری برای ورانداز کردن سینما درنظر می‌گیرد. اما قضیه پیچیده نیست: اگر کنترل زندگی سینمایی خودمان را در نظر بگیریم و نگران این نباشیم که از این انبوه هراسناکِ فیلم‌های احمقانه هنری و تجاری عقب بمانیم، دیگر لازم نیست نگران وقت و خواب و بیداری‌مان باشیم. خوشبختانه، من شکنجۀ مضاعف دیدن زباله و ریختن پول به جیب تهیه کننده‌‌های که به قول یک دوست قرار است با پول من استخر تازه‌ای برای خانه‌اش بسازد را بر خود روا نداشته و آن را به تشنگان «به روز ماندن» واگذار کرده‌ام. هیچ‌وقت در زندگی‌ام این‌قدر شکرگذار این نکته نبوده‌ام که می‌توانم فیلم ببینم، می‌توانم بیش‌تر فیلم‌هایی که می‌خواهم را ببینیم، و بیشترشان را در شرایطی مقبول یا حتی ایده‌آل ببینم.


No comments:

Post a Comment