تنها فيلمي كه مارسل دوشان، نقاش و شطرنج باز دادائيست/سوررئاليست كارگرداني كرده، يعني Anémic cinema، از دو دسته نما تشكيل شده، يكي دسته فرم هاي هندسي دوار و درهم فرورونده دارند و در واقع "پاپ آرت" هايي هستند كه پيش از تولد پاپ آرت روي پرده سينما خلق شده اند و دسته ديگر كلمات و جملاتي است كه بازهم روي سطحي دوار نوشته شده اند. چه فرم هاي هندسي و چه كلمات در حال چرخيدند. اين فيلم براي تماشاگر امروز مي تواند بهانه اي براي طرح پرسش بنيادين "فضا و زمان در سينما چيست؟" باشد. Anémic cinema تلقي روايي تماشاگر از هنر سينما را به چالش مي كشد و افقي جديد در مقابل او مي گشايد كه در آن بخشي مهم، زيبا اما كم ديده شده از تاريخ سينما نهان است، دنيايي كه از استن براكيج تا ژان لوك گدار در آن تنفس مي كنند و بعيد است "يكي از باهوش ترين انسان هاي قرن بيستم" (نقل از آندره برتون) از معناي كاري كه با اين مديوم تازه مي كرده غافل بوده باشد.
Retour à la raison (1923) is a short avant-garde film made by Man Ray, American Dadaist –later Surrealist - photographer and painter. This 2-minute piece is the spirit of spontaneity and chance in cinema. A manifestation of the importance of “texture” in conveying the total feelings of a motion picture. Attacking the logic and rational order by using dissimilarity between the images. One of the first films that really evokes this notion that film could be poetry in motion, poetry in light.
In the early twenties, Man Ray bought a small film camera that could hold a few feet of standard film and Tristan Tzara, the key figure in Dada movement, encouraged him to create a Dada film. Man Ray set up this camera and filmed some of his art work in movement, as well as other shots: a turning paper spiral, his airbrush painting Dancer/Danger, to which he gave a sense of movement by blowing smoke at it, an egg divider which he hung up and turned in front of the camera, his ‘visual’ poem consisting of only horizontal lines, which he moved back and forth, the lights of a merry-go-round at night, and of course the most beautiful object for Man Ray, the naked female torso turning in front of striped curtains. The female body thus becomes a canvas for the lines of light.
"Acquiring a roll of a hundred feet of film, I went into my darkroom and cut up the material into short lengths, pinning them down on the worktable. On some strips I sprinkled salt and pepper, like a cook preparing a roast, on other strips I threw pins and thumbtacks at random; then I turned on the white light for a second or two, as I had done for my still Rayographs. Then I carefully lifted the film off the table, shaking off the debris, and developed it in my tanks. The next morning, when dry, I examined the work; the salt, pins and tacks were perfectly reproduced." Man Ray described the process of creating Retour in his Self-Portrait.
این چیزی است که من اسمش را «همزمانی خارق العاده» می گذارم؛ برخوردن به لیست 64 کارگردان آمریکایی پیش از جنگ مورد علاقه ژان پیر ملویل به انتخاب خود او در شمارۀ 124 مجله کایه دوسینما (اکتبر 1961، صفحۀ 60). در واقع این فهرست بی کم و کاست می توان فهرست آدم های مورد علاقۀ من هم باشد.از همه عجیب تر این که اخیراً برای «دایرة المعارف کارگردانان» بهزاد رحیمیان مسئولیت بزرگی قبول کرده ام (نوشتن نزدیک به 90 مدخل!) که بیشتر انتخاب های ملویل، انتخاب های کاملاً ناخودآگاه من برای همکاری با بهزاد رحیمیان بوده اند. ما نشستیم و من فقط بدون هیچ زمینه ای اسم هایی که به ذهنمم می آمد را به او می گفتم و آن هم ذهنی که یک ساعت و نیم در ترافیک مرکز شهر تمام تمرکز و کارآیی اش را از دست داده بود. اما این اسم ها مثل نام اعضای خانواده جزیی از زندگی روزمره ام شده اند و حالا حتی اگر دلم هم بخواهد نمی توانم از سرم بیرونشان کنم.
کارگردان هایی که قرار است در این دایرة المعارف دربارۀ آنها بنویسم را در فهرست ملویل با رنگ متمایز می کنم. در عین حال این وظیفه وقت گیر می تواند توضیح غیبت موقت بعضی بخش های ثابت وبلاگ (مانند Dailies) باشد، چرا که بیشتر از حدی فیلم می بینم که بتوانم در این جا دربارۀ آن بنویسم و از طرفی مشاهداتم محدود به فهرست بلند و بالایی است که پیش رو دارم و باید هر کیفی درکار است از بین فیلم های همین کارگردان ها باشد. به عنوان مثال دو هفته پیش حدود بیست فیلم از لوید بیکن دیدم
اما فهرست ملویل:
Lloyd Bacon, Busby Berkeley, Richard Boleslavski, Frank Borzage, Clarence Brown, Harold S Bucquet, Frank Capra, Jack Conway, Merian C Cooper, John Cromwell, James Cruze, George Cukor, Michael Curtiz, William Dieterle, Allan Dwan, Ray Enright, George Fitzmaurice, Robert Flaherty, Victor Fleming, John Ford, Sidney Franklin, Tay Garnett, Edmond Goulding, Alfred Green, Edward Griffith, Henry Hathaway, Howard Hawks, Ben Hecht, Garson Kanin, William Keighley, Henry King, Henry Koster, Gregory La Cava, Fritz Lang, Sidney Lanfield, Mitchell Leisen, Robert Z Leonard, Mervyn Le Roy, Frank Lloyd, ErnestLubitsch, Leo McCarey, Norman Z McLeod, Reuben Mamoulian, Archie Mayo, Cecil B De Mille, Lewis Milestone, Elliot Nugent, Henry C Potter, Roy Del Ruth, Gregory Ratoff, Mark Sandrich, Alfred Santell, Ernest Schoedsack, John M Stahl, Josef Von Sternberg, George Stevens, Norman Taurog, Richard Thorpe, W S Van Dyke, King Vidor, William Wellman, James Whale, Sam Wood, William Wyler.
