بهترين موسيقي هاي متن جاز تاريخ سينما، بخش دهم
دایره سرخ (ژان پیر ملویل، 1970) اریک دمارسان
ملویل شاید تنها کارگردان تاریخ سینما باشد که در تمام فیلمهایی که پس از جنگ ساخته – منهای ارتش سایهها - از موسیقی جاز استفاده کرده است و تقريباً در بيشتر فيلمهاي او – بهخصوص دایره سرخ - سكانسي از اجراي زنده موسيقي جاز در يك كافه يا كلوب شبانه وجود دارد. موسیقی فیلم ابتدا توسط میشل لگران تصنیف شد، اما اين كار ملويل را راضي نكرد و او از اریک دمارسان خواست تا كاري در حال و هواي آثار جان لوييس، بهخصوص فيلم دشواريها عليه فردا، انجام دهد. ملويل به درستي ميدانست كه دنیای آبی رنگ، سرد و محزون فیلم و چشم اندازهای گل آلود و آپارتمانهای مدرن فیلم با صدای ویبرافون به نتيجهاي كه او ميخواست خواهند رسيد. موسيقي دمارسان، مینیمالیستی و مملو از احساساتی وصف ناپذیر و فرصتي مناسبی برای شنیدن پیانوی ژرژ آروانیتا است. اين اثر درخشان را هم مثل ساير موسیقی متنهای ملویل به سختی میتوان جداگانه شنید، شاید به خاطر استفاده آنها از حداقل ساز و رابطه تنگاتنگی که با تصویر دارند. تقريباً همه جاي فيلم صداي موسيقي بسيار پايين ميكس شده است و بيشتر مثل صدايي است كه از دور دست شنيده ميشود. بيجهت نبود كه ملويل و دمارسان آن را «موسيقي مخفي» ميخواندند. ترومپت با ميوت (كه صدا را خفه و زير ميكند) نواخته ميشود و استفاده از ارگ و ويبرافون در حد لحظاتي گذرا، اما از نظر احساسي بينهايت طولاني و گيراست.
تم اصلي فيلم - دمارسان
موسيقي رد شده لگران
موسيقي رد شده لگران
No comments:
Post a Comment