 |
| رژه |
فهرست «فيلم(هاي) آخر» محبوبم از تاريخ سينما براي ماهنامۀ «صنعت سينما»
(پانزدهم فروردين 1393)
*
فيلم آخر، بدون اين‌كه كارگردان قصد ساختن فيلم آخرش را داشته باشد. جبر حاكم
بر شرايط فيلم‌سازي يا انتخاب فردي، با وجود عمر نسبتاً طولاني فيلمساز باعث شده
تا اين فيلم «آواز قوي» او باقي بماند:
1 وحشت در شهري در تكزاس – جوزف اچ لوييس
2 پول – روبر برسون
3 هزار چشم دکتر
مابوزه – فريتس لانگ
4 جوراب‌هاي ابريشم – روبن ماموليان
فيلم آخر به عنوان بهانه‌اي براي آزمودن روش‌هاي تازه‌اي در فيلم‌سازي يا استفاده‌اي
خالص از عناصر سينمايي به كار رفته در آثار گذشته آن فيلمساز كه آخرين كارش را به
جمع‌بندي سبك يا كارنامه‌اش بدل كرده:
5 رژه – ژاك تاتي
6 ت مثل تقبل – اورسن ولز (با در نظر نگرفتن آن‌سوي باد كه تمام
نشد و به نمايش در نيامد، اما تكه‌هايي از فيلم اين ور و آن ور وجود دارد.)
 |
| ت مثل تقلب |
مرگ غيرمنتظره، آخرين فيلم كارگرداني شده يك فيلمساز را تبديل كرده به «فيلم
آخر» او، وگرنه هنوز نقشه‌هاي ديگري در سر داشتند:
7 يك پليس – ملويل
 |
| يك پليس |
فيلم آخر به عنوان وصيت‌نامه هنري
8 A Prairie Home Companion – رابرت آلتمن
 |
| A Prairie Home Companion |
9 شب در طول خيابان – رائول روئِس
 |
| شب در طول خيابان |
فيلم آخر، به عنوان تجديدنظر و احياي خود در حين خواندن غزل خداحافظي. فيلمي
كه مثل آغازي دوباره مي‌ماند.
10 هفت زن – جان فورد
 |
| هفت زن |
No comments:
Post a Comment