Best Film Jazz Scores#15

بهترين موسيقي هاي متن جاز تاريخ سينما، بخش پانزدهم

آوازي متولد مي‌شود (هوارد هاكس، 1947) اميل نیومن، هوگو فريدهوفر

در موسیقی جاز معمولاً نشست‌های ضبطی وجود دارد – در استودیو و يا برای اجراهای زنده – که موزیسن‌های بزرگی از دوره‌های مختلف و نام‌هایی که هرکدام‌شان برای يك عمر کافی است را در یک‌جا جمع می‌کنند. این نشست‌ها که به آن "تمام ستاره" می‌گویند مثل این است که فیلمی را مشترکاً روسلینی، کورتیز، میزوگوچی و اسکورسیزی کارگردانی کنند! و آوازي متولد مي‌شود كه من بدون ذره‌اي ترديد آن را به نسخه اصلي‌اش، گولّه آتيش (1941)، ترجيح مي‌دهم، يك فيلم تمام ستاره واقعي است. داستان از اين قرار است كه وقتی پروفسورهای پیر و عصاقورت داده یک فرهنگستان، در حال نوشتن یک دایرة‌المعارف، به بخش فرهنگ عامه و موسیقی جاز می‌رسند، جوان‌ترین عضوشان را از محیط بسته فرهنگستان به کافه‌ها می‌فرستند تا اطلاعات بیشتری درباره دگرگونی‌های موسیقی عامه‌پسند روز گردآوری کند. او می‌رود و این موزیسین‌های اعلا را با خودش به جمع اساتید دانشنامه‌نويس می‌آورد: لایونل همپتون، لویی آرمسترانگ، لیونِل همپتون، بِنی گودمن، چارلی بارنت، تامی دورسی، چارلی شِیورز، کنی دورام، زیگی اِلمَن، لویی بِلسون، بنی کارتر و ویک دیکنسون.

از راست: ليونل همپتون، لويي آرمسترانگ، بني گودمن، تامي دورسي، چارلي بارنت

موسيقي فيلم

 يكي از بهترين سكانس هاي سينماي هاكس. دني كي مي خواهد قطعه اي را با ليونل همپتون ضبط كند. آن ها به دنبال يك نوازنده كلارينت مي گردند. كي پيشنهاد مي كند كه از يكي از پروفسورهاي فرهنگنامه نويس كه كلارينت مي زند استفاده كنند. نقش اين پروفسور را بني گودمن - يكي از بزرگ ترين كلارينتيست هاي جاز و بي شك مشهورترين آنها - بازي مي كند. پروفسور مربوطه كه بدون كتاب راهنماي نت هايش جايي نمي رود از همپتون مي پرسد كه نت ها كجايند. همپتون مي گويد نتي در كار نيست و ما مي زنيم و تو هم پشت سرمان بيا، درست مثل بني گودمن! پروفسور - بني گودمن واقعي - مي گويد كه بني گودمن؟ نشنيدم اسمشو! مي توان حدس زد هاكس چه تفريحي در هنگام ساخت اين صحنه كرده است. در ضمن، بي هيچ ترديدي، اين بازسازي گوله آتيش را به نسخه اصلي ترجيح مي دهم. سكانسي كه گفتيم را اينجا ببينيد