British Postwar Cinema: Five Personal Favourites

The Passionate Friends

Five personal favourites from the upcoming British Postwar Cinema 1945-1960 retrospective at Locarno.

The Passionate Friends (David Lean, 1949)

Lean was a painter with his camera even before he could open up his canvas to the widescreen glory of deserts and icy steppes. He was already a painter in this ravishing melodrama, with Ann Todd at its center. Her mature bitterness and the film’s rich visual details (plus a narrative link to Switzerland) make it essential viewing. This is a restored version from a few years ago.

Victim (1961)

قرباني (بازيل ديردِن، 1961، بريتانيا)

اين كلاسيك انگليسي كه بين سينماي نوآر و كوئير با ذكاوت گام برمي‌دارد مدتي است كه توسط كمپاني آمريكايي كرايتريون در مجموعه‌اي به نام «لندن زيرزميني» كه آثار استاد كهنه‌كار ديردن را گردآورده‌ منتشر شده است، اما به هر حال تماشاي مرمت ITV از فيلم مثل اين بود كه يكي از بشقاب‌هاي چيني قرن پانزدهمي را زير آب بگيري (اگر اين كار را قبلاً نكرده‌ايد بگذاريد بگوييم تأثيرش مثل چيست: انگار كه بشقاب را دوباره از نو رنگ كني، همه چيز زنده مي‌شود و برق مي‌زند) و تازه متوجه عمق حضور سايه‌هاي تاريك در صحنه‌هاي داخلي اين فيلم به شدت كلاستروفوبيك شوي.