ده مستند برگزيدۀ سال 2015
احسان خوشبخت
سال ميلادي گذشته سال مهمي براي سينماي مستند بود، چون تقريباً بيشتر فستيوالهاي
ردۀ الف اروپايي حداقل يك مستند در بخش مسابقه داشتند. اما مهمتر اين كه اين
مستندها آثارياند كه بر خلاف بسياري از فيلمهاي داستاني نمايش داده شده در طي
سال بار سياسي مستقيمي دارند كه در تقابل با سينماي عقيم تجاري قرار ميگيرد. اين
ده انتخاب، از بين آن آثارياند كه در فستيوالها يا در اكرانهاي عمومي در اروپا
به نمايش درآمدهاند:
10
نشنال گالري (فردريك وايزمن؛ فرانسه/آمريكا/بريتانيا)
اين مطالعه درخشانِ موزۀ نشنال گالري در لندن در ردۀ فيلمهاي «هنرهاي
اروپايي» وايزمن جا ميگيرد (كه آثار پيشين آن فيلمهاي مثل رقص و كريزي
هورس هستند) و در آن از خود كلكسيون عظيم موزه تا نحوۀ قاب گرفتن و مرمت
كردنشان با چنان جزيياتي نمايش داده ميشود كه از تماشاي بتمن عليه سوپرمن غافلگيركنندهتر
است. صبر و دقت وايزمن مثل يكي از آن نقاشهاي منظر قرن هجدهمي است كه ماهها را
به مطالعه يك منظر و سپس ثبت آن روي بوم ميگذراند.