بهترين موسيقي هاي متن جاز تاريخ سينما، بخش بيست و يكم
بلوز پيت كِلي (جك وب، 1955) ري هيندورف
یک شاهکار کوچک فراموش شده با هزار نکته باریک‌تر از مو. اگر دشیل هَمِت روزی رمانی می‌نوشت که در دنیای جاز می‌گذشت احتمالاً چیزی شبیه به این فیلم از کار درمی‌آمد که در آن جک وب نه تنها کارگردان فیلم بلکه بازیگر نقش اصلی نیز هست. او یک نوازنده کورنِت و رهبر یک گروه موسیقی جاز در دهه 1920 است که باید هم سرش به کار خودش باشد و گروهش را هدایت کند و هم با گنگستری محلی، با بازی ادموند اوبراین، که حرفه‌اش باج‌گیری است سروکله بزند. پگی لی در نقش محبوب گنگستر در گروه او آواز می‌خواند و جنت لی، در نقش یکی از بانوان ِ مرفه عصرجاز، مثل قناری در تمام فیلم از این ور به آن ور می‌پرد و شکافي در پوسته نفوذناپذیر جک وب سرسخت و پاکباخته ایجاد می‌کند. اگر از دیدن لی ماروین در نقش نوازنده کلارینت خنده‌تان نگیرد، از بازی مثل همیشه عالی او حض خواهید برد. همه چیز در این فیلم از بازی‌ها و فیلم‌برداری رنگی و اسکوپ هال راسن تا طراحی صحنه هارپر گاف ورای حد انتظار است. از آن بالاتر نقشی است که بانو الا فیتزجرالد بازی می کند و آواز «حنای سنگدل» را می‌خواند. تنظیم قطعات جاز را مَتی مَتلاک انجام داده و این دیک کت‌کارت است که تک نوازی‌های وب را به جای او ضبط کرده. در انتها این فیلم‌های B و فیلم‌های جامانده در صندوق خانه تاریخ سینمایند که پیروز می‌شوند.
الا فيتزجرالد آهنگ «حناي سنگدل» را در كافه اي كه پشتش قمارخانه اي پنهان است اجرا مي كند
سكانسي از فيلم كه جك وب (كارگردان و ستاره فيلم) كورنت مي زند و لي ماروين كلارينت
