Best Film Jazz Scores#23

بهترين موسيقي هاي متن جاز تاريخ سينما، بخش بيست و سوم

آلفي (لوييس گيلبرت، 1965)  ساني راولينز

آلفی فیلم فوق‌العاده‌ای نیست، اما با نوآوری‌های متعدد در روایت (بیشتر فیلم مایکل کین رو به دوربین حرف می‌زند)، بازی‌ها و فیلم‌برداری درجه یک و مهم‌تر از همه موسيقي يكي از غول‌هاي ساكسفون تنور، ساني راولينز، حتی روی بیننده امروزی هم تأثیر خواهد گذاشت. موسيقي راولينز، كه با همراهي بعضي از بهترين موزيسن‌هاي جاز بريتانيايي، تابي هِيز و رانی اسکات ضبط شده، بعدي تازه به فيلم داده است. با آن که فیلم در استفاده از موسیقی خسّت به خرج داده و هیچ قطعه‌ای را کامل استفاده نکرده، اما راولینز این فیلم را مثل پیاده روی زیر باران، با کسی که دوستش داری، به تجربه‌ای فراموش نشدنی بدل کرده است. در فیلم چند سولوی پیانوی زیبا از استن تریسی خواهید شنید و اوست که در سه روز ضبط موسیقی این فیلم در انگلستان، براي تصنیف تم‌های اصلی به راولینز کمک کرده است. ما «تم آلفي» را در فيلم مجموعاً بيشتر از دو سه دقيقه نمي‌شنويم، اما اجراي اصلي و كامل راولينز (پايين) در آلبوم موسيقي متن فيلم نزديك به ده دقيقه طول مي‌كشد و نمي‌توان نام ديگري جز شاهكار روي آن گذاشت.

به تم «آلفي» با اجراي ساني راولينز گوش كنيد

Best Film Jazz Scores#22

بهترين موسيقي هاي متن جاز تاريخ سينما، بخش بيست و دوم

بـِرد (كلينت ايستوود، 1988)  لني نيهاوس

کاری معجزه‌آسا از ایستوود که اصرار داشت حتماً کارهای خود چارلی پارکر، که فیلم بیوگرافی زندگی تلخ اما سراسر آفرینش اوست، در فیلم استفاده شود. اما بیشتر این کارها مونو ضبط شده و برای فیلمی امروزی کیفیت صدای قابل قبولی ندارند. ایستوود با کمک بیوۀ پارکر و راهنمایی‌های یارغار ِ پارکر، دیزی گیلسپی، به بعضی از کارهای خصوص او دست پیدا کرد و با تکنولوژی مدرن بخش ساکسفون آلتو را از آن‌ها جدا کرد و از لنی نیهاوس خواست تا سازهای دیگر را به آن اضافه کند. بعضی جاها که افتی در کیفیت موسیقی ضبط شده پارکر وجود داشت، این خود نیهاوس است که شکاف‌هاي آلتو را پر كرده و موسیقی پارکر را برای تماشاگر امروز زنده نگه مي‌دارد.

به قطعۀ «لورا» از موسيقي متن برد گوش كنيد

Best Film Jazz Scores#21

بهترين موسيقي هاي متن جاز تاريخ سينما، بخش بيست و يكم

 

بلوز پيت كِلي (جك وب، 1955) ري هيندورف

یک شاهکار کوچک فراموش شده با هزار نکته باریک‌تر از مو. اگر دشیل هَمِت روزی رمانی می‌نوشت که در دنیای جاز می‌گذشت احتمالاً چیزی شبیه به این فیلم از کار درمی‌آمد که در آن جک وب نه تنها کارگردان فیلم بلکه بازیگر نقش اصلی نیز هست. او یک نوازنده کورنِت و رهبر یک گروه موسیقی جاز در دهه 1920 است که باید هم سرش به کار خودش باشد و گروهش را هدایت کند و هم با گنگستری محلی، با بازی ادموند اوبراین، که حرفه‌اش باج‌گیری است سروکله بزند. پگی لی در نقش محبوب گنگستر در گروه او آواز می‌خواند و جنت لی، در نقش یکی از بانوان ِ مرفه عصرجاز، مثل قناری در تمام فیلم از این ور به آن ور می‌پرد و شکافي در پوسته نفوذناپذیر جک وب سرسخت و پاکباخته ایجاد می‌کند. اگر از دیدن لی ماروین در نقش نوازنده کلارینت خنده‌تان نگیرد، از بازی مثل همیشه عالی او حض خواهید برد. همه چیز در این فیلم از بازی‌ها و فیلم‌برداری رنگی و اسکوپ هال راسن تا طراحی صحنه هارپر گاف ورای حد انتظار است. از آن بالاتر نقشی است که بانو الا فیتزجرالد بازی می کند و آواز «حنای سنگدل» را می‌خواند. تنظیم قطعات جاز را مَتی مَتلاک انجام داده و این دیک کت‌کارت است که تک نوازی‌های وب را به جای او ضبط کرده. در انتها این فیلم‌های B و فیلم‌های جامانده در صندوق خانه تاریخ سینمایند که پیروز می‌شوند.

   الا فيتزجرالد آهنگ «حناي سنگدل» را در كافه اي كه پشتش قمارخانه اي پنهان است اجرا مي كند

 سكانسي از فيلم كه جك وب (كارگردان و ستاره فيلم) كورنت مي زند و لي ماروين كلارينت

Best Film Jazz Scores#20

بهترين موسيقي هاي متن جاز تاريخ سينما، بخش بيستم

داستان بني گودمن (ولنتاين ديويس، 1955) بني گودمن و هنري منچيني

شايد بهترين موسيقي متن سويينگ تاريخ سينما براي يكي از درخشان‌ترين فيلم‌هاي بيوگرافيكي كه تا به‌حال ساخته شده. سي‌دي موسيقي متن فيلم پنج قطعه اضافه دارد و تمام 13 كار اركستر بزرگ بني براي فيلم، به اضافه شش قطعه‌اي كه كوئنتيت او با همراهي ليونل همپتون اجراء كرده‌اند را در خود گنجانده است. نكته جالب توجه اين كار برتري تک‌نوازی‌های ترومپت (با اجراهاي روبي بِرَف و هري جيمز) نسبت به تک‌نوازی‌های خود گودمن در ساز كلارينت است.

به قطعۀ «سينگ، سينگ، سينگ» نوشتۀ لويي پريما و تنظيم شده براي فيلم گوش كنيد

Best Film Jazz Scores#18

بهترين موسيقي هاي متن جاز تاريخ سينما، بخش هجدهم

پنج پني (ملويل شِيو‌ِل‌سون، 1959) ليت استيونس

داستان زندگی تلخ و شیرین یکی از ترومپت‌نوازان دوران طلایی جاز، رد نیکولز، که به خاطر مشکلات خانوادگی از اوج شهرت به کارگری در بندر رو آورد. دنی کی یکی از بهترین بازی‌های عمرش را در نقش نیکولز می‌کند، در حالی که نیکولز واقعی تک‌نوازی‌های او را برایش اجرا کرده است. بهترین سکانس فیلم وقتی است که دختر کوچک دنی کی خوابش نمی‌برد و کی او را برای تماشای لويي آرمسترانگ به یک کافه می‌برد و آن ها شروع به سرگرم کردن دختر می‌کنند، جوری که هیچ پدری دخترش را سرگرم نکرده است. سینما در کمتر لحظه‌ای به این نقطه جادویی رسیده که بتواند نشان بدهد موسیقی عین خوشی و تعالی است. تنظيم قطعات مشهور تاريخ جاز و موسيقي عامه توسط استيونس بسيار دقيق و عالي است.

قطعۀ «وقتي قديسان رهسپار رژه مي‌شوند» با صداي لويي آرمسترانگ و دني كي

Best Film Jazz Scores#19

بهترين موسيقي هاي متن جاز تاريخ سينما، بخش نوزدهم

 

حوالي نيمه شب (برتران تاورنيه، 1986)  هربي هنكاك

داستانی با الهام از زندگی باد پاول، پيانيست جاز، که در آن یکی از بهترین نوازندگانِ ساکسفون تنور پس از جنگ، دکستر گوردون، نقش موزیسینی آمریکایی در پاریس را بازی می‌کند كه روزهای تنهایی و بیماری‌اش در غربت با دوستی با یکی از عشاق جاز دگرگون می‌شود. هربی هنکاک بسیاری از استانداردهای بزرگ جاز را برای این فیلم تنظیم کرده و خودش در نقش پیانیست دکستر، همراه با بابی هاچرسُن، جان مک لافلن و وِین شورتر در کافه بلونُت ظاهر می‌شود. چِت بِيكر در يك از قطعات فيلم آواز خوانده و ترومپت زده است. برنده اسكار بهترين موسيقي متن.

به قطعۀ حوالي نيمه شب نوشته شده توسط تلانيوس مانك، با تنظيم هنكاك، گوش كنيد