هفته پيش رابين وود، منتقد فيلم انگليسي، كه در ايران او را براي آثار تحليلي مشهورش دربارۀ فيلم‌هاي هيچكاك مي‌شناسند، در 78 سالگي در تورنتوي كانادا درگذشت. او كتاب‌هاي مهم ديگري هم دربارۀ اينگمار برگمان، آرتور پن و بت ابدي‌اش، هوارد هاكس نوشته بود كه اين آخري را شايد بيشتر از هر آدم ديگري در دنياي سينماي دوست داشت و يادمان باشد خود وود هم بيشتر از هر انگلوساكسون ديگري در شناساندن هاكس به بيننده غربي سال‌هاي 1960 و 1970 كمك كرد.
او يكي از مهم‌ترين مدافعان تئوري مولف – خارج از فرانسه – بود لي در سال‌هاي آخر و با اعلام اين كه "گِـي" است بيشتر گرايش‌هايي فرويدي و ماركسيستي در نقد فيلم نشان مي‌داد.
اما وود، دو روز پيش از مرگش، در حالي‌كه به سختي بيمار بوده آخرين "تاپ تن" عمرش را به دوستش تام لوري، ديكته كرده و لوري بعد از مرگ وود اين فهرست ده تايي از فيلم‌هاي عمر وود را براي جاناتان روزنبام فرستاده تا در سايتش منتشر كند. اصل فهرست – كه البته هيچ توضيحي ندارد – در سايت روزنبام وجود دارد و اين هم براي خوانندگان فارسي:
1 به طور طبيعي در ردۀ اول ريوبراوو قرار دارد.
2 نمي‌توانم بخوابم (كلر دني، 1994) يا اين كه نمي‌توانم تنها بخوابم (تساي مين ليانگ، 2006). معلوم نيست منظورش كدام يكي بوده، رزنبام ميگويد احتمالاً فيلم دني.
3 سانشوي مباشر
5 خانواده راگلز از ردگپ يا Make Way for Tomorrow (لئو مك‌كري، 1937) كه فيلم آخر را قرار است كرايتريون روي دي‌وي‌دي منتشر كند و به زودي درباره آن همين‌جا يا در مجله فيلم چيزي خواهم نوشت.
6 Code Unknown ساخته ميشائيل هانكه، 2000
7 لحظه بي‌پروا يا نامه‌هاي زن ناشناس هر دو ساخته مكس افولس
8 فرشته صورت پره‌مينجر (رزنبام ميگويد از اين انتخاب متعجب شده – من اضافه مي‌كنيم همه ما در آخر عمر به طرف فيلم‌‌نوار خواهيم رفت!)
9 هفت سامورايي
10 قاعدۀ بازي يا جنايت آقاي لانژ براي حفظ كرسي ژان رنوار
فهرست تمام شد و منتظر نباشيد كه در آن هيچكاك ببينيد. چرا؟ اي‌كاش وود قبل از رفتن به خواب بزرگ يادداشت كوچكي در اين مورد ديكته مي‌كرد.
*
No comments:
Post a Comment