مجلۀ اسپانيايي Miradas de Cine از منتقدان اسپانيايي زبان و چند منتقد مشهور در اروپا و آمريكا خواسته تا 15 فيلم مورد علاقه شان از دهۀ 1930 را انتخاب كنند و در انتها نام پنج فيلم را بياورند كه به نظرشان دربارۀ اهميت و بزرگي اين فيلم ها بيش از حد اغراق شده باشد. در بخش دوم (كه چندان مورد علاقۀ من نيست) منتقدان اندكي شركت كرده اند، شايد آن ها هم فكر مي كرده اند به هر حال حتي زياد نوشتن و گفتن دربارۀ فيلم هاي قديمي خيرش بيشتر از ضررش است. هر چه باشد سازندگان اين فيلم ها از دنيا رفته اند و مانند آدم هاي بيراهي چون كوئنتين تارانتينو براي اعتبارهاي من درآوردي دندان تيز نكرده اند. در اين قسمت – يعني بزرگ شده هاي بيش از حد – بربادرفته در صدر نشسته است.
اين رأي گيري مرا ترغيب كرد تا من هم فيلم هاي برگزيده ام از دهۀ 1930 را انتخاب كنم، با اين تفاوت كه علاوه بر 15 فيلم برگزيده، از 50 فيلم ديگر هم نام ببرم كه هيچ فهرستي بي آنها كامل نيست. 15 تاي اول را با عنوان هاي رايج فارسي در اين جا مي آورم، براي پنجاه تاي بعد به فهرست انگليسي در بالا رجوع كنيد.
فيلم هاي برگزيدۀ من از دهۀ 1930
روشنايي هاي شهر (چارلز چاپلين،1931)
آتالانت (ژان ويگو، 1934)
ام (فريتس لانگ، 1931)
قاعدۀ بازي (ژان رنوار، 1939)
فقط فرشته ها بال دارند (هوارد هاكس، 1939)
پيشخدمت من گادفري (گرگوري لاكاوا، 1936)
دليجان (جان فورد، 1939)
سال هاي خروشان 1920 (رائول والش، 1939)
كشتي بخار در خم رودخانه (جان فورد، 1935)
گردشي در ييلاق (ژان رنوار، 1936)
صورت زخمي (هوارد هاكس، 1932)
جنايت آقاي لانژ (ژان رنوار، 1936)
گشت سپيده دم (ادموند گولدينگ، 1938)
دستري دوباره مي تازد (جورج مارشال، 1939)
پپه لوموكو (ژولين دوويويه، 1937)
No comments:
Post a Comment