Friday 14 March 2014

Harbor Drift (1929) + Glückskinder (1936)


آوارۀ بندر [نام اصلي در خيابان] (لئو ميتلر، 1929، آلمان)
اين صامت مرمت شده توسط برلين بوندس‌آركيو در نوع خودش فيلم كم‌نظيري است كه سينماي موسوم به سينماي «خياباني» صامت آلمان را با مونتاژ روسي و گزاره‌هايي از سينماي شاعرانه امپرسيونيست فرانسه تلفيق مي‌كند و داستاني زولاوار دارد دربارۀ مصيبتي كه يك گردن‌بند مرواريد براي مشتي آدم فقير بندرنشين به ارمغان مي‌رود. در انتهاي اين داستان طمع، خيانت و قتل معلوم مي‌شود كه گردن‌بند هيچ ارزش مادي‌اي ندارد و بدل است؛ نوعي مكس افولس براي پرولتاريا با تدويني سحرانگيز كه ضعف‌هاي داستانش را پنهان مي‌كند.

بروبچه‌هاي خوش‌شانس [Glückskinder] (پل مارتين، 1936، آلمان)
مرمت شده توسط بنياد مورنائو و نمونه‌اي از كمدي موزيكالِ نازي!  اين واقعيتي تاريخي است كه سينماي نازي، بر خلاف انتظاري كه از سينمايي به شدت كنترل شده و وابسته به يك ايدئولوژي مشخص (و منحط) مي‌رود سينمايي سرگرمي‌ساز بود كه قصد داشت هاليوود را در مرزهاي آلمان بازآفريند و در اين كار تا آن‌جا پيش رفت كه فيلم‌هاي آمريكايي را بازسازي كند در اين جا در يك شب اتفاق افتاد فرانك كاپرا و حتي محل وقوع حوادث هم نيويورك است و صحنه‌هاي خارجي آن در دوراني كه هنوز بين آلمان و آمريكا روابط سياسي وجود داشت در لوكيشن و در خود نيويورك فيلم‌برداري شده‌اند.
اما اين كه چرا هر بازسازي مو به مويي از سينماي كلاسيك آمريكا چه در گذشته و چه امروز محكوم به شكست است، مگر اين‌كه فيلم‌ساز از بازسازي فراتر برود و نكاتي از فرهنگ بومي به فيلم اضافه كند، خود يكي از نشانه‌هاي جادوي سينماي آمريكا در دهۀ 1930 است.


No comments:

Post a Comment