حماسۀ اِوِرست (كاپيتان جان نوئل، 1924، بريتانيا)
ثبت رسمي سومين تلاش براي
فتح قلۀ اورست كه تلاشي مي‌شود نافرجام و تراژيك. تعدادي از كوه‌نوردان مي‌ميرند،
اما مرگ‌ها هرگز در مقابل دوربين اتفاق نمي‌افتد، چون از ارتفاعي به بعد گروه ديگر
نمي‌توانند دوربين را بالا ببرند و گروه فيلمسازي، يا فيلمساز، در پايين منتظر مي‌نشينند
و هر از گاه به كمك لنزهاي تله كوه‌نوردان را كه حالا مثل مورچه‌هايي دور يك كيك
عظيم سفيد يخ بسته در حال صعودند شكار مي‌كنند.
كاپيتان نوئل بايد پدر
معنوي ورنر هرتزوگ باشد و آهنگساز تازۀ فيلم، سايمون فيشر ترنر اين نكته را بهتر
از هركسي دريافته كه اين فيلمي است دربارۀ سفر به ناشناخته، به حريمي مقدس و تحت
حفاظت نيروهايي ماورايي و دربارۀ شكست ابدي در مقابل طبيعت ناشناخته و براي همين
حاشيۀ صوتي فيلم مملو از صداهاي غريب با منابع نامعلوم و تلفيق موسيقي الكترونيك
با سازهاي تبتي و صداي ترومپت‌هايي است كه در دره‌هاي يخي منعكس مي‌شوند.
اين شاهكار را انيستتوي
فيلم بريتانيا با دل و جان مرمت كرده و قرار است به زودي به بهانۀ نمايش عمومي آن يك
ماه كامل از فيلم‌هاي كوه‌نوردي در نشنال فيلم تيتر لندن به نمايش درآيند.
No comments:
Post a Comment