A graphic evocation of the film figures we lost in 2016, in 12 panels, written by me and illustrated by Naiel Ibarrola, inspired by Abbas Kiarostami’s Where Is the Friend’s Home and featuring poems taken from Kiarostami’s Walking with the Wind on the Sight & Sound website.
Tuesday 24 January 2017
Cine-Comic-Strip: Departed 2016
A graphic evocation of the film figures we lost in 2016, in 12 panels, written by me and illustrated by Naiel Ibarrola, inspired by Abbas Kiarostami’s Where Is the Friend’s Home and featuring poems taken from Kiarostami’s Walking with the Wind on the Sight & Sound website.
Jazz Film in Iran - A First Time Retrospective
The centenary of jazz is being celebrated in a place you would least expect: Iran.
A mini retrospective of jazz films, currently playing at the Cinematheque of The Museum of Contemporary Art in Tehran, is the first time ever in post-revolutionary Iran.
The Museum famous for its priceless collection of modernist art (including works by Picasso, Van Gogh, Gauguin, Kandinsky, Pollack and many more) and also recently in the news due to cancellation of a major exhibition in Berlin, hosts a cozy, popular cinema inside its stylishly beautiful building. The cinematheque, shut down for 7 years, was reopened recently, with an array of nicely curated seasons.
Tuesday 10 January 2017
The Best of 2016 | Senses of Cinema
Laughter in Hell |
Best new films:
Sieranevada (Cristi Puiu, 2016)
Fuocoammare (Fire at Sea, Gianfranco Rosi, 2016)
Fai bei sogni (Sweet Dreams, Marco Bellocchio, 2016)
Nocturama (Bertrand Bonello, 2016)
I, Daniel Blake (Ken Loach, 2016)
Neruda (Pablo Larraín, 2016)
El hombre de las mil caras (Smoke and Mirrors, Alberto Rodríguez, 2016)
Peter von Bagh (Tapio Piirainen, 2016)
I Called Him Morgan (Kasper Collin, 2016)
Monday 9 January 2017
Saturday 7 January 2017
The best DVDs and Blu-rays of 2016
From Sight & Sound's annual poll, here's the list of some of my favourite DVD/Blu-ray releases in 2016:
- Napoleon BFI
- Shield for Murder Kino Lorber
- The Kennedy Films of Robert Drew & Associates Criterion
- Lumière! L’invenzione del cinematografo Cineteca Bologna
- Let There Be Light: John Huston’s Wartime Documentaries Olive Films
Sunday 1 January 2017
A Fantasy Double Feature of 2016
From MUBI Notebook's 9th Writers Poll: Fantasy Double Features of 2016, an annual poll in which contributors pair favorite new films of the year with older films seen in the same year to create fantastic double features.
NEW: Nocturama (Bertrand Bonello, France)
OLD: Hue and Cry (Charles Crichton, 1947)
Two propositions about Europe, enunciated through acts of dissatisfaction and revolt against two of its key cities, Paris and London. And if that’s vaguely the motivation for pairing the two films, yet it is a complementing contrast which curiously brings them together.
The comics in Hue and Cry intrigue the imagination of a group of east London teenagers. Then, the imaginary becomes real and transcends the post-war ruins. Nocturama is about the reverse process of reality evaporating into a shopping mall fantasy. The online world, instant communication, and the social media are the visual comics of contemporary life whose superheroes are the account holders. Eventually, the revenge of the Facebook-era les enfant terribles against consumerism and globalization sees a funny turn when they are consumed by the very goods that surround them and give them their identities—a predictable encounter between Dawn of the Dead and PlayTime. But here, in the shopping mall sequences of the two films (the British one is on Oxford Street), is where exactly the point of convergence lies, when the films reduce the difference between human figures and models to nothing.
Wednesday 14 December 2016
LFF#60: Films Consume Us, Part III
گزارش شصتمين دورۀ فستيوال فيلم لندن، (سپتامبر و) اکتبر 2016 – بخش سوم و آخر
فیلمها ما را مصرف میکنند
احسان خوشبخت
بهترينها: اينها فيلمهايياند كه ايدههايي
تازه و درست پرداخت شده از فرم و برخوردي علمي (و شبهسياسي) با ميزانسن دارند
مرد هزار چهره [عنوان انگليسي: دود و آينهها] (آلبرتو رودريگز؛ اسپانيا)
كارگردان يكي از بهترين تريلرهاي سالهاي اخير (جزيرۀ كوچك) با فيلمي
بازگشته كه تقريباً براي يك ساعت اول نميشود از داستانش كه نسبتاً سرراست هم
روايت ميشود سردرآورد، اما بعد از عادت كردن به اسمها و سير وقايع كه عمده شان
ريشه در واقعيت دارند، يكي از جذاب ترين نمونههاي سينماي ژانري معاصر را در آن ميتوان
تشخيص داد، فيلمي كه به سنت تريلرهاي سياسي فرانسوي/ايتاليايي دهه هفتاد تعلق دارد
و دربارۀ مردي است كه كلاه يك ملت را بر ميدارد. اين تريلر نفسگيري است كه در آن
يك گلوله شليك نميشود و هيچ كدام از شخصيتهاي اصلي حتي اسلحه هم حمل نميكنند.
Tuesday 13 December 2016
LFF#60: Films Consume Us, Part II
گزارش شصتمين دورۀ فستيوال فيلم لندن، (سپتامبر و) اکتبر 2016 – بخش دوم
فیلمها ما را مصرف میکنند
احسان خوشبخت
تهديدهاي واقعي و سمبوليك: بهترينهاي مستند و
كوتاه
روياهاي دم صبح (مهرداد اسكويي؛ ايران)
نزديكترين چيز به اين مستند نقاشيهاي رنسانس از صورت معصومين است كه يك
خرابكار رويش نوار صدايي گذاشته باشد در تضاد با آن چه از چهره خوانده ميشود.
مستند اسكويي دربارۀ يك مركز بازپروري (كه براي تماشاگر غيرايراني چندان روشن نيست
كه اين يك زندان است يا آسايشگاه. حتي براي من هم روشن نيست) اثري است كه براي
همدردي و همراهي ساخته شده و در اين مسير همدردي نوعي پژوهش درجه اول هم به شمار
ميرود. مدتها بود فيلمي نديده بودم كه تماشاگر سالن سينما (در يكي از سينماهاي
تجاري «وست اند» كه در آن پاپ كورن هم فروخته ميشود) فرصت يا جرأت نفس كشيدن پيدا
نكند كه شايد به خودي خود امتيازي نباشد و شايد فيلم به لحظاتي براي نفس كشيدن نياز
داشت.
Monday 12 December 2016
LFF#60: Films Consume Us, Part I
گیب کلینگر و دو بازیگر اصلی پورتو |
گزارش شصتمين دورۀ فستيوال فيلم لندن، (سپتامبر و) اکتبر 2016 – بخش اول
فیلمها ما را مصرف میکنند
احسان خوشبخت
توصيف يا جمعبندي فيلمهاي يك جشنواره فيلم مثل توصيف فيل در تاريكي است و يادداشتهاي
زير فقط بخشي از واقعيت فيلي است كه در تاريكي به ديدارش رفتهام. فيلمهاي برگزيده
من از تماشاي حدود يك پنجم كل فيلمهاي نمايش داده شده انتخاب شدهاند. فستيوال
فيلم لندن در دورۀ شصتام – به شهادت كاتالوگ فستيوال و تجربۀ حضور در آن – چندان آش دهانسوزي نبود و تب
فرش قرمز و افتتاحيه ملي، قارهاي و جهاني در آن به كيفيت فيلم ها برتري دارد. با
اين وجود براي ما كه ياد گرفتهايم به جاي دو بار تلف كردن وقت به عنوان شكايت از
اين كه چرا وقتمان تلف شده است، آن بخشي كه تلف نشده را به چيزي مقبول و قابل
استفاده تبديل كنيم اين فرصتي براي فهرست كردن فيلمهاي قابل توجه.
به جز فيلمهاي زير كه آثار متمايز فستيوال بودند، كارگردانهاي متعددي خودشان
را به شكلي ملالآور تكرار كرده بودند: دختر ناشناس برادران داردن، فروشنده
اصغر فرهادي، بعد از طوفان هيروكازو كوره-ادا، گرگها به جان هم پل
شريدر كه اين آخري شايد از همه بهتر باشد، چون لااقل كاريكاتوري نه چندان جدي از
سينماي كارگردانش هست كه تلاشاش براي رستگاري از دل گناه و جنايت حالا به يك شوخي
شبيه شده است.
Monday 5 December 2016
Subscribe to:
Posts (Atom)