Tuesday 16 February 2010
Monday 15 February 2010
For Love of the Movies
جرالد پیِری، منتقد فعلی روزنامۀ بوستون فینیکس، شاید سازندۀ نخستین فیلم تاریخ سینما دربارۀ نقد باشد. اگر بخواهیم دقیقتر بگوییم فیلم او دربارۀ بحران انتقاد فیلم در آمریکای امروز و نگاهی به روزهای اقتدار آن در دهۀ 1960 و 1970 است با عنوان به عشق سینما: داستان نقد فیلم در آمریکا (2009).
Tuesday 9 February 2010
Internet Archives - Noir Picks
Too Late for Tears (Byron Haskin, 1949) ***
He Walked By Night (Anthony Mann & Alfred Werker, 1948) ****
Detour (Edgar Ulmer, 1945) ****
Impact (Arthur Lubin, 1949) ***
Beat the Devil (John Huston, 1953) **1/2
Panic in the Streets (Elia Kazan, 1950) ***1/2
Scarlet Street (Fritz Lang, 1945) ***1/2
The Hitch-Hiker (Ida Lupino, 1953) ****
D.O.A. (Rupolph Mate, 1949) ***
Suddenly (Lewis Allen, 1954) ***
T-Men (Anthony Mann, 1947) ***
Strange Love of Martha Ivers (Robert Siodmak, 1946) **1/2
The Big Combo (Joseph H. Lewis, 1955) ***1/2
Sunday 7 February 2010
Online Cinematheque
Saturday 6 February 2010
Martin Scorsese Presents The Blues
Thursday 4 February 2010
Tuesday 2 February 2010
Cine Cities#3: Paris qui dort
“Perhaps there is something in the air, in the way that the spontaneous spirit of all the collaborators suits my temperament. The French do the work in an instant that the English, who are nonetheless charming, take two hours to do with solemn slowness; or the Germans can only carry out with the most precise orders. The French may grumble but they do it so well!” -- Anatole Litvak about filmmaking in Paris.
*
Saturday 30 January 2010
Alice's Restaurant (1969)
Friday 29 January 2010
On Fajr Film Festival
چرا سالهاست نوشتن درباره بخشی از این فستیوال را قبول میکنم که قلمروی مردگان است؟ بخشی که فقط برای وجود چند فیلم قدیمی قابل نمایش و برنامه پرکن و برای دادن جلوه ای از چند وجهی و پربار بودن برنامهها به زور در ترکیب متضاد این جشنواره جای داده میشود و روز به روز از داشتن همان حداقلهایی هم که آخرین خورههای سینما را به سالنهای بیرونق میکشاند دورتر میشود. سالها پیش عشاق صبور سینما حتی برای دیدن یک حلقه از لولا مونتز (مكس افولس) به روی پرده، سرمای بهمن تهران را به جان می خریدند و قناعت پیشگیشان باعث می شد از این بزرگواری خاطرهای خوش و چند درس بزرگ به ارمغان ببرند. اما امروز جای همان نسخههای فرسوده و در شرف متلاشی شدن خالی است و نباید تعجب کنید اگر در میانه ساعت بیست و پنج (هانري ورنوي) در سالن کوچک عصرجدید لحظهای از تبلیغ خاطرهانگیز TNT Hollywood at home (يعني ضبط شده روي وياچاس از ماهواره آنالوگ) از زیر قیچی خیاط با ذوق فستیوال در رفته باشد و شما را تنها با نویزها و دانههای سفید حاصل از رسیورهای آنالوگ روی پرده سینما تنها نگذارد. خوشبختانه امروز جای ویدیوهای بدون زیرنویس کلود شابرول در سالهای پیش را دیویدیهای خوش آب و رنگی گرفته که در جشن تولد صد سالهها و بقیه کسانی که کمی زودتر از زمانی به دنیا آمدند که دنیایی بدین پرشگفتی و نوآوری را در ارایه مجدد آثارشان ببینند به کار میآید. اما باز هم سالنهای متعلق به این برنامه های بزرگداشت و رتروسپکتیوها خالی تر از آن است که بتوان گفت این فیلمها حتی دیده شدند . آیا این سستیها و محدودیتها بودند که ارتباط یک نسل را با کلاسیکهای تاریخ سینما حتی در حد سالی ده روز قطع کردند یا این نسل خود گسست کامل با گذشته را انتخاب کرده است؟ در هر حال چه اهمیتی دارد وقتی که این فیلمسازها مردهاند ، تماشاگرانشان مردهاند و منتقدانشان مرده اند. آن چه که ما در طول چند سال گذشته انجام دادهایم تاختنی دنکیشوتوار بر آسیابهای بادی بوده است.
احسان خوشبخت – بهمن 1385