فقط عشاق زنده ماندند |
يأس و اميد: فيلمهايي
مأيوس كننده از كارگرداناني مستعد
فيلمهايي كه از آنها
انتظار بيشتري داشتيد و كارگردانهايي كه دوستشان داريد و يا با فيلمهاي قبليشان
آيندهاي بهتر را به شما وعده داده بودند، اما با اين فيلم چنين نشد، اما هنوز به
آينده اميدواريد.
تام در مزرعه (زاويه دولان، كانادا): در فستيوال پارسال، ساختۀ قبلي
دولان، Laurence Anyways، با
ستايشش از عشق، سينتيسايزرهاي دهه هشتاد و لباسها و مدل موهاي بد سليقهاش فيلمي
فراموش نشدني بود، اما اين فيلم، با بازي خود دولان خوشقيافه در نقش اصلي، يك
دهم توان لورنس را ندارد. سينماي كوئير يا فيلمسازان كوئير هميشه تمايل
داردند وارياسيوني بر تم «زنداني و زندان بان» (با تمام اشارات مربوط به قدرت،
آزار، تسلط و جنيست در چنين داستانهايي) خلق كنند. در اين فيلم دولان به مزرعۀ
خانوادگي دوست تازه درگذشتهاش در بخش فرانسوي زبان كانادا ميرود و اسير مادر
شكننده و برادر هوچي و قلدر دوست متوفي ميشود. فيلم تمريني مأيوس كننده در رابطۀ
بين خودآزاري و رهايي دروني است، اما هيچ چيز تازهاي به اين مضمون اضافه نميكند.